Dragačevski sabor trubača, takođe poznat i kao Guča festival, je tradicionalna festivalska manifestacija i jedinstvena smotra tubaštva koja se svake godine održava u gradiću Guča, u Dragačevu, u regionu Zapadne Srbije.
Ove godine održava se od 5. do 7. avgusta.
Skoro milion posetilaca iz Srbije i inostranstva dolazi u gradić od dve hiljade stanovnika svakog avgusta. Zahvaljujući festivalu Guča je postala poznata u celom svetu kao mesto održavanja najvećeg festivala trubačke muzike širom planete, gde su još zatupljene i druge tradicionalne vrednosti, kao što su tradicionalne pesme, igre i nošnje regiona Dragačeva i Zapadne Srbije.
Pročitaj još: Šta je zajedničko za srpski Mančester i leskovački voz?
Od kako je knez Miloš Obrenović po svojoj naredbi oformio prvi vojni trubački orkestar 1831. Godine truba se odomaćila kod stanovništva i postala deo njihove kulture i tradicije.
Zvuk trube u ovom delu Srbije tradicionalno prati svaki veći događaj, od proslave rođenja, krštenja, venčanja, porodičnih slava, ali je i sastavni deo sahrana uz čiji zvuk se ljudi opraštaju od ovog sveta.
Muzika u Srbiji je veoma raznolika za tako malu teritoriju, gde dominiraju tri različita pravca narodne muzike, ona koja se svira u Zapadnoj srbiji gde dominiraju parni ritmovi u vidu sporih pesama za pevanje i brzih kola – za igru, zatim muzika južne srbije koja se bazira na specifičnim neparnim ritmovima u pesmama i igrama, i sa naglašenim emotivnim tonovima i načinom na koji muzičari proizvode isti. Takođe, tu je i specifičan muzički odraz Istočne Srbije, sa svojim karakteristikama i posebnostima. Čime su se godinama izdiferencirala tri regiona kao tri poznata centra sa poznatim trubačima danas.
Prvi Dragačevski sabor trubača održan je 16. Oktobra 1961. godine u porti crkve Svetog Aranđela Gavrila, u centru Guče, na kome su učestovali samo orkestri iz Dragačeva, a pobednik prvog sabora bio je Desimir Perišić. Na prvom saboru ustanovljena je i himna festivala, tradicionalna pesma „Sa Ovčara i Kablara“, koja i dan danas predstavlja pesmu koja u izvedbi preko 200 trubača takmičara, čini zaštitni znak sabora.
Istoriju festivala obeležile su trubačke zvezde kao što su Bakija Bakić, Fejat Sejdić, Slobodan Salijević…
Danas su najpoznatiji trubači Dejan Lazarević, Dejan Petrović, Boban i Marko Marković, Elvis Ajdinović, Ekrem Mamutović, Veljko Ostojić i drugi, koji sa svojim orkestrima iz godine u godinu podižu nivo i kvalitet svirke na nezamislivo visok nivo.
Od 2000. godine, zvanična zastava Dragačevskog sabora trubača u Guči, viori se i na najvišem vrhu sveta, Mont Everestu, gde je ponosno postavio dragačevac Dragan Jaćimović, iz sela Puhova.
Na festival decenijama dolaze orkestri iz svih krajeva Srbije, a Guče je prihvatila najbolje instrumentaliste i orkestre. Sabor je ubrzo postao “Visoka škola” trubaštva, gde se kvalitet uvek prepoznavao, sticao i kvalitetom se uspeh i postizao. Tako je i dan danas.
Da bi ste stekla titula “prva truba Guče” nakon prolaska predkvalifikacionih takmičenja, potrebno je doći u Guču i u konkurenciji dvadeset vrhunskih orkestara potvrditi zvanje majstora trube, A to se jedino može u okrilju Dragačevskog sabora, izvođenjem raznovrsnih komada, pre svega narodnih kola i pesama u slobodnom harmosnkom aranžmanu, iznijansiranom dinamikom u stilu karakterističnom za kraj odakle orkestar dolazi.
Južnjačka kola obično su sa primesama orjentalnih aksak ritmova, sa naglašenom bubnjarskom svirkom sa dve palice, “čukanom” u desnoj ruci i manjim “prutem” u levoj, savršeno razdvajajući neparne ritmove od sedmo osminskog do ritma podeljenog u taktovima od jedanaest osmina.
Od svega četiri truba i jednog bubnjara koliko su orkestri imali na početku zasnivanja festivala, danas su orkestri narasli do deset članova. Tri do četiri solo trube koje sviraju kapelisti, zatim tri basfligorne ili tenor trube, jedne bas trube, doboša i velikog bubnja koji obavezno ima i činelu na vrhu.
Program ovogodišnje manifestacije možete pogledati ovde.
Izvor: gucafestival.rs, Foto: gucafestival.rs
